முச்சந்தி...

காதல்...

உதிரம் தொடங்கி உறையும் வரையில்

உட்புகும் உணர்ச்சியாய் உடனிருந்து...

வஞ்சியுடன் சேர்ந்தவுடன்

வஞ்சனைக்கு வாழ்க்கைப்பட்டு...

வருத்திவிட்டு சென்றுவிடும் வன்மமது...

காதலி...

தொட்டணைத்து...தொடர்ந்துவந்து

தோகைமயில் உணர்வளித்து

தொக்கி நிற்கும் வாழ்க்கையதை

தொலைவில் நின்று பார்த்துவிட்டு

தொலைந்தழிந்து போகிவிடும் தொடக்கமவள்...

காதலன்...

கண்களுக்கு மருந்தளித்து

கனவதற்கு விருந்தளித்து

கணவனாகும் நேரமதை

கர்வமுடன் எதிர்நோக்கி - இளமை

காலமிழக்கும் கவிஞனவன்.

•••••••

தமிழ்மணத்திலும், தமிழிஷிலும் வாக்கினைப் பதிவு செய்யுங்கள். நன்றி...