கடிதம் முதல் கடைசி வரை.....

நீட்டிய கடிதத்தின்
நீளம் குறைவுதான் என்றாலும்
காரமோ, காரணமோ குறையில்லை.
பெற்றுக்கொள்ளா நீயும்
அதை பேணிப்பாதுகாக்கும் நானும்
இன்றுவரை அவிழ்த்துகொள்ளாமல்
இருக்கிறோம் நம் மனம் கட்டிய
ஆடைகளை.

உனக்கு தெரிந்திருக்க வாய்பில்லைதான்
நான் கொடுத்தது கடிதம் இல்லை என்று.
ஆம் அதை ஒரு கடிதம் எனும்
கடினமான வாக்கியங்களில்
அடைக்க விரும்பாத எனக்கு அது....
அது இல்லைதான்.

வாங்காத நீயும், வைத்திருந்த நானும்
வஞ்சிக்கப்படுகிறோம் என்று மட்டும்
ஒரு உணர்வுகொண்டேன்.

பார்க்காத உன் பார்வையில்
நானிருக்க வேண்டுமென்று
வேண்டிக்கொண்டது என் சுயநலம்.
நீ பார்ப்பது என்னைதான்
என்று நானறிந்து நான் கண்டதில்லை.

ஒன்றுமில்லா ஒன்றை ஊதி
பெரிதாக்கும் உன் கண்களைபோல
எதுவுமில்லா உன் பார்வையில்
கசிந்தொழுகும் காதல் இருப்பதாய்
நண்பன் கூற நாசமாய் போனேன்.

நாணல் வளைவது
நாணத்தால் அல்ல,
அதை தாண்டிச்செல்லும்
தண்ணீரால் என்று அறிவுகொண்டேன்.

உன்னை படைத்தவன்
வேண்டுமானால் காவியன் ஆகியிருக்கலாம்.
ஆனால், உன்னை நினைத்தவன்,
இன்று நினைவழிந்த ‘காவி’யனாக
மனதை மட்டும்
விட்டுசெல்கிறேன்.

பார்த்துக்கொள் எதற்கும் பயன்படாமல்...


••••••